grootAf en toe krijg ik weer eens een impuls om los te gaan over privacy en veiligheid. De trigger is meestal een nieuwsfeit. Zo ook dit keer, en de trigger was de kont van Kim Kardashian. Ik vind trouwens persoonlijk de kont van Kim wat te veel van het goede; het is een beetje alsof je net in een duur restaurant een heerlijke T-bone steak van drie ons hebt weggewerkt, en ze serveren er meteen nog één. En je móet 'm opeten. 

Kim had haar billen in de cloud gezet (samen met nog een keur aan BUSA-ers) en die foto's zijn op de één of andere manier publiek gemaakt, wat meteen weer een discussie opriep over cloud, veiligheid en privacy. Het zette mij ook aan het denken. 

Is het erg als je blote kont door een ander online wordt gezet? Is het erg als de fabrikant van je smart-TV data verzamelt over je kijkgedrag? Is het erg als een Cloud app ook meteen toegang wil tot je adresboek? Moet je iedereen die je een dienst aanbiedt ook maar meteen je e-mail adres geven? 

Mijn conclusie: dat hangt helemaal van jou, en de situatie af. Privacy is helemaal niet zo vanzelfsprekend als iedereen het doet voorkomen, en voordat je je voelt aangetast daarin, is het goed om naar jezelf te kijken. Weer terug naar Kim. 

Kim kan niet zo veel, en is ook niet een klassieke schoonheid. Eigenlijk is Kim het meisje dat achter de kassa zit bij de supermarkt met te veel make-up op, waardoor je denkt: 'voor één keer...'. Maar Kim heeft een meevaller gehad; haar vader was de advocaat van OJ Simpson en als zodanig stonden hij en zijn familie geruime tijd in de bekendheid. En die meevaller heeft ze met beide handen aangegrepen; door haar leven publiek te maken en te houden, heeft ze een enorme bron van inkomsten aangeboord. De motor van haar inkomsten draait op roddels, schandalen, en op Kim's lijf, dat ze door middel van medische techniek heeft opgepompt tot haar idee van een natte puberdroom. Privacy is in het leven van Kim geen doel, maar een hindernis. Het hacken van Kim's naaktfoto's lijkt me dan ook niet moeilijk. (een belletje met Kim zou voldoende moeten zijn) 

Je moet het haar nageven, Kim heeft zich uitstekend aangepast aan het gegeven dat de wereld één groot dorp is geworden. De slager van het dorp weet ook dat de notaris op zondag altijd biefstuk eet. In het hoofd van de slager wordt het eetgedrag van de notaris opgeslagen en bijgehouden. En hij weet waar al z'n klanten wonen. Omdat iedereen bijna alles van elkaar weet, is de sociale controle groot. Dat kan benauwend zijn, maar schept ook veiligheid. In een grote stad is het delen van gegevens veel minder vanzelfsprekend. Het zou me dan ook niet verbazen als privacy bezwaren meer spelen bij stads- dan dorpsbewoners. Maar waar je ook woont, om vat te krijgen op de wereld van nu zullen we eerst onszelf moeten begrijpen. 

In plaats van je zorgen te maken over privacy in het algemeen is het dan ook nuttiger om te kijken naar de informatie zelf: Ikzelf bijvoorbeeld heb er meer moeite mee dat mijn burgerservice nummer te pas en te onpas gebruikt wordt, dan dat ik met m'n blote kont op het internet sta. Met een burgerservice nummer kan je best veel, ik zie de noodzaak er niet van in dat -om maar eens wat te noemen- zo'n beetje elke (semi)overheidsdienst dat in zijn correspondentie gebruikt. Dat nummer moet gewoon bij ze bekend zijn en in correspondentie is naam, adres, woonplaats voldoende. Apps die om mysterieuze, niet functionele redenen toegang willen hebben tot mijn adresboek installeer ik niet. Kwestie van beleefdheid naar anderen. Maar ik gebruik wel gewoon Gmail. Ik vind het gemak van de Google omgeving opwegen tegen het feit dat Google alles van me weet. (dat ze dat weten, daar twijfel ik niet aan, maar ik krijg er veel voor terug. Het is ook niet in het belang van Google om daar verkeerd mee om te gaan) 

Alhoewel de wereld van nu uitstekend geschikt is voor ingewikkelde complottheorieën, waarin Boze Machten er op uit zijn om alles van jou te weten, om op die manier de Absolute Heerschappij te verwerven, geloof ik dat het allemaal veel simpeler is. De waarde van je privacy bepaal je zelf. Pas daarna kan je keuzes maken over het beschermen er van. Dat kan door te kijken wie er in de politiek op één lijn zitten met jou. Dat kan door eerst te kijken of die populaire app alleen uitleest wat jij wilt prijsgeven. Eigenlijk moet je bij elke actie die (in)direct je privacy vermindert even bij jezelf controleren of het  belang ervan opweegt tegen de waarde van privacy die jij hebt bepaald, net zoals je bij het oversteken van een weg eerst naar links kijkt, en dan naar rechts, om te zien of er wat aankomt. En als je kinderen bij je hebt, hou je ze aan de hand, tot ze snappen hoe het werkt.